Özellikle büyük kentlerde doğadan uzak yaşayan günümüz çocukları, okula servisle gidip servisle eve geri dönmek zorunda kalıyorlar. Yürüyerek okula gitmek fikri çocuklarımız için oldukça lüks oldu ya da nostalji olarak biz yetişkinlerin hafızalarında kaldı. Ağaçların arasında onlara tırmanarak oynanan oyunlar, yerini fast food merkezlerinin plastik oyun bahçelerindeki plastik kaydıraklardan kaymalara bıraktı. Kocaman toprak zeminli bol ağaçlı okul bahçeleri betonlandı, ağaçları ise ek binaların yapımı içinde bile kendilerine yer bulamadılar. Siteler yapmak için ormanlar yakıldı. Daha fazla endüstriyel ilerleme için denizler kirletildi.
Günümüz insanı hızla tüketiyor. Yemek yemeği çok severken şişmanlıktan şikayet ediyor. Yeşil alan azlığından şikayet ederken yeni camdan plazalar yapıyor. Denizlerde balıkların türlerinin azaldığından bahsederken fabrikalar, nükleer santraller denizi ormanları, hatta insanların kendileri kendilerini düşünmeden inşa ediyor. Çocuklar yemek, kıyafet, oyuncak bombardımanına uğruyor. Bunlar da obez, doyumsuz çocuklar olarak toplumda yer buluyorlar. İlişkiler çok hızlı yaşanıp tüketiliyor. Mutsuz, üretmeyen insanlar dört duvarın arasına sıkışıp kalıyor. Kısacası doğa ile uyumu, birlikteliği kaybetmiş bir insan topluluğundan bahsetmek mümkün. Bunu değiştirebilmek ise yine insanın kendi elinde…
Çocuklarınızı eğitin. Bir tane oyuncak ona yetecekse ikincisini almayın. Yiyebileceğiniz kadar yemek yapın. Ve çocuğunuzun yiyebileceği kadar yemeğini tabağa koyun. Böylece fazla yiyecek çöpe gitmezken, kilo ile ilgili şikayetlerinizin azalmaya başladığını fark edeceksiniz. Sağlıklı ilişkiler kurun. Çünkü çocuklarınız ilişki kurmada model olarak ilk sizi alacaktır. Davranışlarınızla örnek olun. Kağıtları, plastikleri siz evde ayırın ki çocuğunuz da sizi taklit etsin. Çevre bilincini işleyen filmleri, tiyatro oyunlarını çocuklarınızla beraber siz de izleyin.
Unutmayın bugünün çocukları yarını fabrikatörü, mimarı, müsteşarı, aşçısı, işçisi, doktoru, mühendisi ve birçok karar merciinde yer alacak kişiler olarak yetişmekte. Onları doğa konusunda, çevre konusunda ne kadar bilinçli yetiştirirsek doğanın parçası olan biz insanlar kendi kendimize zarar vermeyi de bir o kadar önlemiş oluruz.