Zaman zaman en çok takıldığım, üzerinde düşündüğüm, başarı hikayeleri okuduğum konu “özmotivasyon ve hedef belirleme” Bir arkadaşımın isteği ile yeni çıkarttıkları bir dergiye bu konuda yazı hazırlarken bu konudaki “özlü sözler”i gözden geçirdim.
Bunların içerisinde en çok dikkatimi çeken söz şuydu: Yapılan hesaplamalara göre, bir işe başlamak ve durmak, onu yeniden ele almak, bırakmak ve tekrar dönmek, o işi bitirmek için gereken süreyi %500 oranında arttırabiliyor. (Brian Tracy)
Hedef belirlemek, gerçekci hayaller kurabilmek gerçekten çok güzel ve çok önemli. Ancak devamında kararlılıkla bunu geçekleştirmek için çaba göstermek, özdisiplinden kopmamak da çok önemli.
Bu tür konuları konuşurken en sık aklıma gelen hedef koyma konusu “yabancı dil öğrenmek” oluyor. Çünkü bu konu çok kişinin hayallerini, hedeflerini süslüyor, herkes konunun önemini kabul ediyor, ama çok kişi bu hedefe ilerleme konusunda ciddi zorluklar çekiyorlar.
Şöyle düşünün; Ingilizce öğrenme konusunda karar verdiniz, araştırmalar yaptınız ve şartlarınıza uygun bir kursa kaydoldunuz. Ilk günler hatta ilk kurlar, yeni dostluklar ve yeni heyecanlar ile keyifle geçiyor. Önce arkadaşlardan tacizler gelmeye başlıyor “eee haftanın her akşamı kursa mı gideceksin? Bu yaştan sonra alim mi olacaksın?” Sonra iş yerinden tacizler gelmeye başlıyor “Biz çalışıyoruz, sen kurs bahanesi ile mesai biter bitmez çıkıp gidiyorsun.” Bu tacizlerin desteği ile kararlılık ve azminiz kırılmaya başlıyor. Halbuki 8 nci kurdan sonra yurtdışı kurslara gitme hayalleri kuruyordunuz. Ve karar veriyorsunuz “1-2 ay ara vereyim evde çalışırım, sonra kaldığım yerden devam ederim.” Bugün başlarım yarın başlarım derken, iki ay geçiveriyor. “Yok yok böyle olmuyor bu kez kesin başlıyorum” diyorsunuz ama maalesef o kararlılığı gösteremiyorsunuz. 1-2 ay ara veririm derken bakıyorsunuz 6 ay geçmiş. Daha fazla zaman kaybetmeden hemen kursa gidip seviye tespit sınavına gireyim diyorsunuz. Sonuç hiçte iç açıcı değil “2-3 kur geriye düşmüşsünüz.
Belki pes ediyor, belkide “çok zor bu iş, Ingilizce bilmeyenlere iş yok mu?” diyerek kendinizi avutuyorsunuz.
Çok kolay birşey var aslında. “Yapanlar nasıl yapıyor? Istersem, çalışırsam, gayret sarfedersem, bende yapabilirim.” demek ve hemen bu sabah o muhteşem hedefinize yeniden odaklanmak şansınız her zaman var. Seçme Özgürlüğü tamamen sizde. Aynen Sir Thomas Fowell Buxton dediği gibi “Yaşım ilerledikçe şundan giderek daha emin oluyorum ki, zayıflarla güçlü olanlar arasındaki temel fark; yılmaz kararlılıktır yani kesinleşmiş amaç. Ardından da ya ölüm ya zafer.”
Iyi bir hafta dilerim...
Eray Beceren
Eray Beceren - Duygusal Zeka
__________________
http://haleninharesi.blogspot.com/
Bunların içerisinde en çok dikkatimi çeken söz şuydu: Yapılan hesaplamalara göre, bir işe başlamak ve durmak, onu yeniden ele almak, bırakmak ve tekrar dönmek, o işi bitirmek için gereken süreyi %500 oranında arttırabiliyor. (Brian Tracy)
Hedef belirlemek, gerçekci hayaller kurabilmek gerçekten çok güzel ve çok önemli. Ancak devamında kararlılıkla bunu geçekleştirmek için çaba göstermek, özdisiplinden kopmamak da çok önemli.
Bu tür konuları konuşurken en sık aklıma gelen hedef koyma konusu “yabancı dil öğrenmek” oluyor. Çünkü bu konu çok kişinin hayallerini, hedeflerini süslüyor, herkes konunun önemini kabul ediyor, ama çok kişi bu hedefe ilerleme konusunda ciddi zorluklar çekiyorlar.
Şöyle düşünün; Ingilizce öğrenme konusunda karar verdiniz, araştırmalar yaptınız ve şartlarınıza uygun bir kursa kaydoldunuz. Ilk günler hatta ilk kurlar, yeni dostluklar ve yeni heyecanlar ile keyifle geçiyor. Önce arkadaşlardan tacizler gelmeye başlıyor “eee haftanın her akşamı kursa mı gideceksin? Bu yaştan sonra alim mi olacaksın?” Sonra iş yerinden tacizler gelmeye başlıyor “Biz çalışıyoruz, sen kurs bahanesi ile mesai biter bitmez çıkıp gidiyorsun.” Bu tacizlerin desteği ile kararlılık ve azminiz kırılmaya başlıyor. Halbuki 8 nci kurdan sonra yurtdışı kurslara gitme hayalleri kuruyordunuz. Ve karar veriyorsunuz “1-2 ay ara vereyim evde çalışırım, sonra kaldığım yerden devam ederim.” Bugün başlarım yarın başlarım derken, iki ay geçiveriyor. “Yok yok böyle olmuyor bu kez kesin başlıyorum” diyorsunuz ama maalesef o kararlılığı gösteremiyorsunuz. 1-2 ay ara veririm derken bakıyorsunuz 6 ay geçmiş. Daha fazla zaman kaybetmeden hemen kursa gidip seviye tespit sınavına gireyim diyorsunuz. Sonuç hiçte iç açıcı değil “2-3 kur geriye düşmüşsünüz.
Belki pes ediyor, belkide “çok zor bu iş, Ingilizce bilmeyenlere iş yok mu?” diyerek kendinizi avutuyorsunuz. Çok kolay birşey var aslında. “Yapanlar nasıl yapıyor? Istersem, çalışırsam, gayret sarfedersem, bende yapabilirim.” demek ve hemen bu sabah o muhteşem hedefinize yeniden odaklanmak şansınız her zaman var. Seçme Özgürlüğü tamamen sizde. Aynen Sir Thomas Fowell Buxton dediği gibi “Yaşım ilerledikçe şundan giderek daha emin oluyorum ki, zayıflarla güçlü olanlar arasındaki temel fark; yılmaz kararlılıktır yani kesinleşmiş amaç. Ardından da ya ölüm ya zafer.”
Iyi bir hafta dilerim...
Eray Beceren
Eray Beceren - Duygusal Zeka
__________________
http://haleninharesi.blogspot.com/
