ZİHİNSEL GÜÇ
İki çocuklu bir aile hafta sonunu piknik yaparak
geçirmeye karar verirler.
Piknik
yerine vardıklarında anne yemeği hazırlarken,
çocuklar babalarıyla
birlikte
yürüyüşe çıkar. Uzun bir yürüyüşten sonra
oldukça yorulan küçük çocuk
yalvarırcasına bakan gözlerle, 'Babacığım
çok yoruldum. Lütfen beni
kucağında
taşır mısın?' der. Baba; 'Ben de yorgunum
oğlum'' der demez çocuk ağlamaya
başlar.
Baba tek kelime etmeden ağaçtan bir dal keser.
Dalı bıçakla biçimlendirip,
çocuğa
zarar vermeyecek biçimde yontar. Sonra dalı
oğluna verir. 'Al oğlum, sana
güzel
bir at' der. Çocuk sevinçle dal parçasından
yontulmuş ata biner ve
sıçrayarak, ata
vurarak annesinin yanına doğru gitmeye başlar.
Babasını ve ablasını geride
bırakmıştır bile...
Baba gülerek kızına: 'İşte yaşam budur
kızım. Bazen zihnen ya da bedenen
kendini
çok yorgun hissedeceksin. İşte o zaman kendine
değnekten bir at bul ve
neşe ile
yoluna devam et. Bu at, bir arkadaş, bir şarkı,
bir çiçek, bir şiir yada
bir
çocuğun tebessümü olabilir.'
Değnekten atiniz hiç eksik olmasın.